Pimpelmees voor het raam

2004 by M. Betley

Op het moment dat ik wil beginnen aan deze tekst, komt er een pimpelmeesje aan één van de raamlatten hangen. Hij (of zij) kijkt naar binnen en ik kijk terug. Ik wordt zo blij van een “gewoon” pimpelmeesje voor het raam, dat het duidelijk maakt waarom ik er voor heb gekozen me voor 100 % in te zetten voor alles wat leeft, groeit en bloeit.

Ik sta op het punt om met deze website mijn ambitie, kennis en kunde wereldkundig te maken wat betreft het behoud en herstel van diversiteit aan plant- en diersoorten en ecosystemen. Ik wil opkomen voor de “natuur”. Overal, maar vooral in de directe omgeving van de mens.

Waarom? Omdat veel mensen ver van de natuur af staan. Voor ons dagelijks leven lijkt natuur geen noodzakelijk onderdeel. Vaak hebben we er alleen maar last van, vinden we, denk aan de vallende bladeren en stekende insecten.
Op miraculeuze wijze liggen supermarkten vol eten en drinken en kunnen we de lucht ademen en het water drinken. “Natuur” is iets waar je naartoe kan gaan en dat alleen maar geld kost.
Helaas beseffen veel mensen niet dat negatieve effecten op “natuur”, veroorzaakt door menselijk handelen, vroeg of laat bij ons terug komen.

Alles in de natuur neemt een onvervangbare plaats in. Alles bij elkaar maakt dat het “systeem” op aarde functioneert. Ik zie de mens als oderdeel van dit systeem. Ons handelen heeft effect op het systeem, zowel positief als negatief. Intensief landgebruik maakt veel kapot, terwijl aan de andere kant door natuurontwikkeling weer diersoorten in Nederland komen die al eeuwen uit het landschap zijn verdwenen.
Zolang het systeem functioneert kunnen wij water drinken, lucht inademen, eten, warme huizen hebben. Daarbij verwondert de natuur ons keer op keer en laat ons genieten van een rijkdom aan geuren, kleuren en verschijningsvormen…

In het deel van de aarde wat nu Nederland heet, komt al erg lang geen natuur meer voor die niet door menselijk handelen is gevormd, wordt beïnvloed of er van afhankelijk is. Mensen vragen zich dan ook af of er in Nederland wel natuur is.
Wanneer menselijke afwezigheid als criterium wordt gezien, dan is er in Nederland geen natuur. Maar als je de mens als onderdeel ziet van de natuur, zoals ik dat zie, is in theorie alles natuur. Zolang er een evenwicht is waarin een bepaald ecosysteem kan functioneren. (Zoals dat heel lang het geval was in extensief gebruikt boerenland).

Het is belangrijk om het natuurlijk evenwicht te bewaken en te herstellen. Vooral nieuwe ontwikkelingen maken het mogelijk om daar zelf iets aan te doen. Steeds meer mensen worden zich  bewust van de impact van het menselijk handelen op de omgeving en willen daadwerkelijk bijdragen om daar verbetering in te brengen. En overheden bieden ruimte aan mensen die zich actief in willen zetten voor hun leefomgeving.

Veel mensen komen  op voor “hun” natuur. In eigen tuin of straat of natuurgebied. Vele vrijwilligers en professionals zetten zich in voor bijvoorbeeld planten, weidevogels, vlinders of bos.
In Nederland is natuur een kwestie van keuzes maken. De keuze voor een bepaalde plant- of diergroep brengt een bepaald beheer met zich mee. Zo is voor het behoud van natuurlijke plantengemeenschappen verschralen bijna altijd noodzakelijk en zaaien uit den boze, terwijl voor weidevogels ook wel wordt bemest en voor bijen en vlinders speciale mengsels worden ingezaaid. Om bosvorming tegen te gaan zet men grazers is en om natuurlijke bosvorming een kans te geven worden rasters geplaatst om grazers buiten te houden.

Hoewel het maken van keuzes onvermijdelijk is, is het erg belangrijk om het overzicht te houden. Hoewel de strijd tussen verschillende belangengroepen soms hoog op loopt, is het gezamenlijk doel groter dan de verschillen. Uiteindelijk heeft iedereen er belang bij dat het systeem blijft functioneren of wordt hersteld. Alleen dan kan bereikt worden waar we ons onafhankelijk van elkaar hard voor maken. Alleen dan kunnen we duurzaam een onderdeel blijven uitmaken van de natuur.